"Ja hoor, het is echt heel dankbaar werk."

Manon Broers verhuisde in 2010 voor de liefde naar Duiven. Een paar jaar later bleek haar man Hans Alzheimer te hebben. Hij zou slechts 61 worden. In zijn laatste levensjaar genoot hij enorm van het duofietsen met Manon, op een fiets van Liemerije. Na zijn overlijden las Manon over Duo-fietsmaatjes Duiven-Westervoort. “Ik heb me meteen aangemeld, omdat ik anderen in een vergelijkbare situatie en mensen met een beperking die niet in een verpleeghuis wonen hetzelfde gun: heerlijk buiten zijn, gras ruiken dat net gemaaid is…” Manon is secretaris en te druk om zelf te fietsen (tenzij de nood aan de man is), maar dat maakt het vrijwilligerswerk niet minder dankbaar. “We krijgen als bestuur zoveel mooie verhalen en terugkoppeling van onze vrijwilligers. Ja hoor, het is echt heel dankbaar vrijwilligerswerk.”